Η κόρη της κουνιάδας μου παντρεύεται, και την προηγούμενη Παρασκευή μας κάλεσαν στο σπίτι της νύφης. Από βραδύς οι άντρες της οικογένειας (ο πατέρας, ο αδελφός της, ο γαμπρός, ο Χοσέιν και ο Ιωσήφ) μετακομίσανε τα βαριά πράγματα και τις κούτες με τα κουζινικά, και την Παρασκευή ήταν η σειρά των γυναικών. Οι θείες της νύφης από τις δυό μεριές, οι συμπεθέρες, οι θείες του γαμπρού και οι εξαδέλφες της μαζεύτηκαν γιά να τακτοποιήσουν το σπίτι της και να το ετοιμάσουν γιά την Πέμπτη όταν θα έρθουν περισσότεροι επισκέπτες.
Μικρές ηλεκτρικές συσκευές στολίστηκαν στη σειρά πάνω στον πάγκο της κουζίνας σκεπασμένες με κεντητά πετσετάκια. Τρεις μεγάλες κασετίνες με μαχαιροπήρουνα τοποθετήθηκαν πάνω σε ένα τραπέζι στη γωνία της τραπεζαρίας. Στην άλλη γωνία, μιά μεγάλη βιτρίνα επιδείκνυε το καλό πορσελάνινο σερβίτσιο, ένα σετ κρυστάλλινο και άλλα κρυστάλινα δώρα. Στην κρεβατοκάμαρα, οι ρόμπες του μπάνιου του γαμπρού και της νύφης κρεμάστηκαν πίσω από την πόρτα, και αρώματα και σετ μακιγιάζ στολίστηκαν πάνω στην συρταριέρα.
Την Πέμπτη οι επισκέπτριες θα έρθουν να θαυμάσουν τα προικιά, να δώσουν τα δώρα τους και να ευχηθούν στους νεόνυμφους να γεράσουν μαζί.
Ολα αυτά τα έθιμα μου θυμίζουν παρόμοια έθιμα της Ελλάδας και της Κάσου, και βέβαια στα χωριά και τις μικρές πόλεις του Ιράν. Από ότι ακούω από τους παλαιότερους, στην Κάσο τα προικιά της νύφης και τα δώρα του γαμπρού τα φορτώνανε στους γαϊδάρους και τα μουλάρια και τα περιφέρανε στο χωριό. Το παρόμοιο έθιμο στο Ιράν λέγεται tabaqkeshoon όπου τα προικιά μεταφέρονται πάνω σε μεγάλους δίσκους.
Η σύναξη της Παρασκευής είναι επίσης παρόμοια με το έθιμο του κρεβατιού στην Ελλάδα, όπου οι συγγένισσες της νύφης στρώνουν το νυφικό κρεβάτι και συνήθως ρίχνουν λεφτά και ξαπλώνουν ένα μικρό παιδάκι, συνήθως αγόρι, γιά γούρι.
Γιά άλλη μιά φορά ξαναγυρίζω στο γνωστό θέμα: πόσο παρόμοιοι είναι οι άνθρωποι και οι πολιτισμοί.
No comments:
Post a Comment